De Wereld van Hero Babyvoeding
Xander de Buisonje is voor elk kind een andere vader

Xander de Buisonjé is voor elk kind een andere vader

Xander de Buisonjé wist als jong ventje al dat hij later heel graag kinderen wilde. Dat is gelukt, want hij heeft er inmiddels drie: zoons Sem (15), Dex (8) en dochter Céla-Lynn (1).

Geboren vader

‘Of ik een geboren vader ben, dat weet ik niet. Ik vind dat ook niet zo belangrijk. Wat ik wél belangrijk vind, is dat mijn kinderen mij een geboren vader vinden. En dat ze blij met mij zijn. Ik merk dat ze nu nog de neiging hebben om mij op een voetstuk te zetten. Dan zeg ik: doe dat niet, je vader kan echt niet alles, ik ben geen held. Maar ze doen het toch. Dat is soms ook wel leuk en misschien ietwat vleiend, haha.’

Suikeroom

‘Ik ben in drie heel verschillende fases van mijn leven vader geworden. Daarom ben ik voor alle drie de kinderen een ander vader. Het duidelijkst is dat bij Sem, mijn oudste zoon. Ik deel hem met zijn moeder, Wendy van Dijk, bij wie hij meer is dan bij mij. Daardoor ben ik voor hem misschien iets meer de suikeroom dan de strenge vader. Als hij er een weekend is, dan wil ik dat het gezellig is en zie ik denk ik wat meer door de vingers dan bij de andere kinderen.’

Draagmoederschap

‘Bijna elke week heb ik een moment waarop ik Céla-Lynn zie en denk: je bent er, je bent er echt! Dan kijk ik haar aan en besef ik: je bent gewoon mijn dochter. Dat is op zo’n bizarre manier gegaan, met een draagmoeder in Amerika en alles wat daarbij kwam kijken: agenda’s leegruimen, naar Amerika vliegen, al die IVF-pogingen, de teleurstelling als het wéér niet was gelukt… Maar het leven raast onverschrokken door en uiteindelijk sta je er niet meer zo vaak bij stil wat er allemaal is gebeurd, behalve dan op sommige momentjes.’

Healthy parenting

‘Laatst ben ik een week lang op een soort spirituele slash wetenschappelijke slash holistische reis in Engeland geweest. Een van de onderdelen was healthy parenting en wat dat eigenlijk is. Ik vond het heel leerzaam dat je het woord straf niet moet gebruiken, want dat is heel negatief. Je moet het hebben over consequenties en die ook van tevoren met je kind bespreken. Als het dan een keer misgaat, dan weet het kind al wat er gaat gebeuren. Dat blijkt heel goed te werken.’

Prinsesje

‘Als je al acht jaar twee boys hebt, dan is het ontzettend leuk om er wat vrouwelijke kind-energie bij te krijgen. Het is ook net weer even anders. Zo vind ik haar veel pittiger dan de jongens waren. Heel ondeugend, alles op haar eigen manier willen doen. Met anderhalf jaar wilde ze al zelf eten, anders hoefde ze het niet. Het voedsel ging alle kanten op, maar zo moest het en niet anders. Dat vind ik prachtig om te zien. Ik houd wel van een sterk willetje.

Supportive

‘Als ouder kijk je vaak door je eigen filters naar je kind. Je gaat er bijna automatisch vanuit dat je kind leuk vindt wat jíj leuk vindt. Zo hebben mijn vrouw en ik los van elkaar onze hele jeugd gehockeyd. We hebben daar allebei een fantastische tijd gehad, dus dat wil je ook voor je kinderen. Dex zag dat na een proefles toch niet zitten: hij wilde liever voetballen. Dan kun je tot vervelens toe blijven leuren en zeggen dat hockey veel beter is, maar waarom? Je moet niet het beste van jezelf in het kind naar boven willen halen, maar het beste van het kind zelf.’

Mexicaantje

‘Céla-Lynn is bij een Mexicaanse draagmoeder geboren en toeval of niet, maar ze is gék op alles wat heet is. Sambal, gember, spicy tacoships. Wat mijn vrouw en zoon uitspugen omdat hun mond in brand staat, gaat er bij Céla-Lynn in als koek. Zo grappig om te zien. En je vraagt je dan toch af: waar komt dat vandaan? Ze is honderd procent genetisch van ons, maar ze heeft toch een tijdlang in de energie van de draagmoeder gezeten. Daar zal haar voorkeur voor alles wat gepeperd is ongetwijfeld mee te maken hebben.’

Céla-Lynn is bij een Mexicaanse draagmoeder geboren en toeval of niet, maar ze is gék op alles wat heet is.

Levensles

‘In onze maatschappij lijkt het soms alsof je alleen meetelt als je de beste bent in iets. Je zoon moet ongeveer op selectievoetbal zitten, anders doe je niet mee. Wat ik mijn kinderen wil meegeven, is dat het in het leven draait om hele andere dingen: liefde geven aan anderen, oog hebben voor je omgeving, doen wat je leuk vindt. Het kan een fijn gevoel geven als je ergens goed in bent, maar je bent bijna nooit ergens de beste in. En als je het dan even bent, dan blijf je het niet. Het gevolg: je leven wordt een strijd. Ik wil dat mijn kinderen een stukje vechter in zich hebben, maar niet ten koste van alles.’

Fotocredits: Esmee Franken